بهمن 90 - مهربانی

مهربانی

وصیتنامه شهیدعبدالکریم تیغ کار

شهیدعبدالکریم تیغ کار

ان تقوا الله یجعل لکم فرقانا

هرگاه تقوای اللهی ساختید خدا وسیله شناخت حق از باطل عطا خواهد فرمود.

حمد و سپاس پروردگار عالمیان را که توفیق به جبهه رفتن و جنگیدن برای رضای خدا به این حقیر عطا کرد و حمد و سپاس یکتا معبود را که او را ستایش می کنیم و ستایش آن معبودی را که

جنگیدن و یاری مولایم ابا عبدالله الحسین(ع) را نصیبم کرد و آن مولایی که در عاشورا ندای هل من ناصرینصرنی سر داد، آن مولایی که سر از بدن مبارکش جدا کردند، آری آن غم مولایم دلم را

سوخت و کباب کرد. چگونه نیایم در حالی که اباعبدالله ما را می خواند و یاری می طلبد. از این رو آماده شدم تا به ندای هل من ناصر ینصرنی امام پاسخ دهم و به جبهه اعزام شدم و حال چند

سطری به عنوان وصیت بر این کاغذ خواهم نوشت. وصیتی که به برادران جلسه دارم این است که قدر یکدیگر را بدانید، چه کسانی را از دست داده اید و معلوم نیست چه کسانی در آینده از

کنارتان خواهند رفت، همچون عبدالکریم راجی، عبدالمجید صدف ساز، محمد علی زمانی نیا، احمد و محمد شریف، مسعود و محمد رضا شاحیدر، علی مشتاق، علیرضا نوری،

عبدالامیرآبزاده، یوسف جاموسی و دیگر برادران بسیجی، قدر یکدیگر را بدانید، بر سر مزارشان بروید و احترام خانواده هایشان را داشته باشید و پیرو قرآن باشید تا رستگار باشید تا رستگار دو عالم گردید.

پدرومادر گرامی:باید این را بدانیدکه مافرزندان,امانتهایی هستیم نزد شما ویقین بدانید,حالی که شهادت نصیبم شده توانسته ایدبه طریق احسن امانتتان رانگهداری وتحویل دهید .

بی شک شما هاروسفیدان وسرافرازان روز محشریید ومکانی جز همردیفی بامولا ابا عبدالله برای شما پسندیده نیست.پس شکرخدارابجای آوریدوصبرراهمچون حضرت زینب(س) پیشه خودسازید

ومرانیزحلال کنیدوببخشید. واماشمابرادران وخواهران خوب ومهربانم:

گرچه بعنوان برادرتان نتوانستم وظیفه ام را آنطور که شایدوباید انجام دهم ولی از شماها می خواهم که به پدر ومادر کمک نمایید ودرزندگی دنبال آشنایی وعمل به احکام وآیین اسلام باشید.

و در آخر پیامی که به تمام مردم مسلمان دارم این است که هرکس خود را مسلمان می داند امام را تنها نگذارد.

والسلام علی من التبع الهدی 65/11/19

امید که ادامه دهنده راهشان باشیم وشرمنده شهدانباشیم.

[ سه شنبه 90/11/11 ] [ 12:56 صبح ] [ مهربان ]

نظرات ( ) |

شب های دزفول

شهری زیبا

عکس های دیدنی از شب های دزفول
شهر دزفول با داشتن جاذبه های فراوان گردشگری و تاریخی یکی از زیباترین شهرهای ایران لقب گرفته است .
گزارشی تصویری از جاذبه های دیدنی این شهر در شب و آرامشی وصف ناشدنی در کنار اماکن های گردشگری دزفول

نمایی از پارک ساحلی رعنای دزفول

نمایی از ساحل زیبای رود دز در شب

پل تاریخی دزفول در شب(پل قدیم دوره ساسانی)

پارک ساحلی دز – نمایی از شب های دزفول

بقعه علی ابن یحیی دزفول

نمایی از پل قدیم دزفول در شب

آستانه متبرکه علی مالک دزفول در شب(فرزندان امام علی)

میدان شیخ انصاری دزفول

پل جدید دزفول در شب

[ جمعه 90/11/7 ] [ 11:34 عصر ] [ مهربان ]

نظرات ( ) |

مناظر زیبای دزفول

رودخانه دزفول باآسیاب های آبی

آسیاب های آبی دزفول یکی از آثار ارزشمند تاریخی ، معماری و گردشگری شهرستان دزفول بوده و به شماره 3984 در ردیف آثار ملی به ثبت رسیده اند . آنچه امروز به عنوان آسیاب های آبی شناخته می شود ، مجموعه ای است از سازه های آبی که در گذشته به عنوان بند و آسیاب استفاده می شده است.
این مجموعه در ارتباط با جریان دایمی رود دز و با توجه به بررسی هایی که بر روی نمونه هایی از مصالح این آسیاب ها انجام شده ، همزمان با شکل گیری هسته ساسانی شهر در بستر رودخانه ساخته شده و در دوره های بعدی توسعه شهر، به فراخور نیاز ساکنین جدید ، توسعه یافته اند. پیشینه تاریخی آسیاب های آبی در ارتباط با سازه پل قدیم دزفول بوده که به دوره ی ساسانیان بر می گردد ولی عمده آثار موجود از آسیاب ها که در سه بخش از رودخانه موجود می باشند به دوره های تاریخی صفویه و قاجاریه بر می گردد. این سازه ها از مصالحی چون قلوه سنگ رودخانه ای ، آجر و با ملات ساروج ساخته شده اند . فرم معماری آسیاب ها برگرفته از سبک معماری بومی شهرستان دزفول بوده و به صورت یک مجموعه بهم پیوسته ساخته شده و بهم مرتبط می باشند.

پایه های سازه اتاقک آسیاب های دزفول از ملات گچ و خاکستر و آجرها در سه ردیف هستند که تکرار می شود و قسمت هایی از سنگ ساخته می شود. دیوار ها نیز از آجر و سنگ قلوه رودخانه و ملات ساروج که نوعی آهک بندی بوده ، پوشیده شده است. . ارتفاع درون اتاقک این آسیاب ها تا کف رودخانه حدود 4 متر می باشد و حالت تقارن دارند و با نمای کشتی مانند ساخته شده اند. این نوع معماری برای تنظیم فشار آب و یا تشدید آن بوده است.

نحوه کنار هم قرارگیری آسیاب های دزفول به شکلی است که در گذشته حالت سد مانند داشته تا به وسیله آن آب را به جای مورد نظر هدایت کنند. قسمت اول که همان سازه های فعلی به جای مانده از آسیاب هاست ، عرض رودخانه را قطع می کرده پل بند یا دَمبِرِج هستند که کارش علاوه بر ارتباط قسمت غرب و شرق رودخانه ، در زمان مورد نیاز ، سطح رودخانه را برای اموری نظیر آبرسانی و یا اب کشاورزی بالا یا پایین می برد.
این سیستم ، سیستم پیشرفته ساسانی بوده و رومن گریشمن در کتاب هنر انسان این سیستم را قدیمی ترین سیستم های آبیاری جهان در دوره باستان معرفی کرده است و قدمت آن را در حدود 1400 تا 1500 سال عنوان می کند که پژوهش های جدید این قدمت را تایید می کنند.

این سازه ها پل بند عظیمی بوده که بعداً با تغییراتی در قسمت های آن به آسیاب تبدیل شده که با توجه به طول زمان تغییراتی توسط سیلاب ها و عوامل انسانی در آن ها رخ داده است که آخرین تغییرات آن را می توان در زمان صفویه با تکامل سیر تولید آجر و تغییر در ابعاد آن به اندازه 18?5 در 18?5 در 3?5 سانتی متر دانست.

در وسط رودخانه بر روی یکی از دهانه ها ، آثار طاق عظیمی است که شبیه ایوان های ساسانی بوده و با توجه به علاقه شاهان ساسانی می توان حدس زد که باقیمانده جایگاه سردار و یا محتشمی در گذشته بوده است.

در گذشته برای آسیاب کردن گندم درون آسیاب ها، سنگ دو تکه ای وجود داشته که قسمت پایین آن ثابت بوده و بر اثر نیروی آب رودخانه چرخ آسیاب باعث گردش سنگ بالایی شده است.
در گذشته آسیابها دارای مالکیت خصوصی بوده که به آسیابان به اصطلاح محلی لُوینه می گفتند . تعداد آسیابها در دوره ی صفویه حدود 50 تا 60 عدد بوده که بخشی از آنها در اثر سیلابهای فصلی تخریب گردیده است . با این حال بسیاری از آسیاب ها با توجه به نیاز مردم دزفول به تامین آرد تا اوایل دوره پهلوی دوم ( دهه 40) فعال بوده اند اما با ورود تکنولوژی جدید نظیر کارخانه های آرد یا به اصطلاع مکینه ، این آسیاب ها جایگاه اولیه خود را از دست دادند.

در هر آسیاب 5 نفر مشغول به کار بوده اند. یک نفر مسئول آوردن گندم با قاطر ، یکی مسئول آوردن گندم ها تا سنگ آسیاب ، یکی مسئول سنگ آسیاب و دیگری مسئول جمع آوری آرد بود و یک نفر هم در شب ها مسئول آسیاب بوده است.

در فصولی که میزان حجم آب رودخانه کم می شده برای بالا آمدن سطح آب و همچنین انحراف آب به سمت آسیاب ها از سبدهای حصیری که درون آنها از سنگ پر می شده و بر روی هم قرار می گرفته استفاده می شده که مجموعاً تشکیل یک بند انحرافی را می دادند و در اصطلاح محلی به آن چوسَله گفته می شد .
آسیاب های آبی دزفول در بخش های مختلف رودخانه دز ساخته شده اند. بخشی از آنها به فاصله حدود 800 متر از سد تنظیمی دزفول و در جنوب تفریحگاه ساحلی دز ، بخش در زیر پل جدید (دوم) دزفول و بخشی نیز در کنار پل قدیم دزفول ساخته شده اند.

با توجه به ارزش های تاریخی ، معماری و فرهنگی این آسیاب ها ، به تازگی تلاش هایی توسط سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری دزفول برای حفظ ، مرمت و بازسازی این آسیاب ها صورت گرفته که عمده این تلاش ها روی آسیاب های زیر پل دوم دزفول صورت گرفته که به آسیاب های شیخ و عماد نیز معروف بوده و در راستای استفاده بهتر با محوطه سازی و ایجاد سفره خانه سنتی در کنار آنها و همچنین بازسازی و راه اندازی چرخ یکی از آسیاب ها ، این مجموعه لقب موزه آب به خود گرفته است .

قرارگیری موزه آب دزفول ( مجموعه آسیاب ها) در کنار رودخانه همیشه خروشان دز و در جاده ساحل در مرکز شهر دزفول و همسایگی پارک ساحلی رعنای دزفول ، همچنین نمای زیبای پل قدیم دزفول ، این مجموعه را به یکی از جاذبه های گردشگری منطقه تبدیل کرده و تاکنون استقبال خوبی از آن صورت گرفته است.
تهیه و تنظیم مطلب : محمد آذرکیش

[ جمعه 90/11/7 ] [ 11:28 عصر ] [ مهربان ]

نظرات ( ) |

اماکن دیدنی دزفول

بقعه امامزاده محمدبن جعفر

دامادامام علی (ع)

بقعه محمد بن جعفر طیار (ع) در فاصله پنج کیلومتری شهر دزفول ، در شهرکی به این نام قرار دارد و یکی از زیارتگاه های مهم شهرستان دزفول به شمار می رود . صاحب بقعه فرزند جعفر طیار برادر امام علی علیه السلام و داماد امام علی علیه السلام (شوهر ام کلثوم) و یکی از فرماندهان سپاه اسلام بوده است.

معماری بقعه :
بقعه داراى گنبدى 12 ترک است که با کاشى سبز رنگ ساده و یکرنگ تزئین شده اند ،این گنبد با حاشیه بندى کاشى هاى ترک ها و نقش و نگار هندسى و حاشیه سیاه رنگ و لچکى سفید و نقوش منظم و قرینه سازى جلوه ویژه و زیبایی دارد.
ورودى بقعه از سمت شمال است و داراى دو شبستان در طرفین مقبره است . ضریح مقبره در قدیم چوبی بوده است ولی در سال های اخیر ضریحی فلزی با نقش و نگارهای زیبا نصب شده است.

بقعه در وسط باغ بزرگی احداث شده و در اطراف آن آرامگاه هایی از اشخاص و شخصیت های دزفول وجود دارد. در اطراف هر یک از ایوانهاى اطراف بنا دو غرفه و پلکان وجود دارد . طاقهاى غرفه ها و ورودی هاى پلکان با تکه کاشیهاى سبزرنگ تزئین شده اند قرار گیری بقعه در میان درختان کهنسال و سرسبز کُنار جلوه و آراستگى خاصى دارد و از زیبایى و جلالى خاصی برخوردار است . دو درخت کنار روبروی بقعه وجود دارد که قدمتی یکی از آنها به 800 و دیگری به 750 سال می رسد.
بقعه محمد بن جعفر یک ورودی قدیمی داشته که سر در ورودى با کاشیهاى سیاه و سفید و فیروزه اى مربع شکل زینت داده شده و دارای بدنه آجرى قدیمى است و در بالای آن تاریخ کاشیکارى 1312و1351 به چشم می خورد و مربوط به اواخر دوره قاجاریه است . دو مناره گلدسته ازنوع مناره هایى که بر فراز طاق ورودىبنای بقعه ساخته اند بر روى سردر حیاط نیز با کاشیهاى آبى رنگ وجود دارند . در کنار این ورودی 4 درخت قدیمی کنار قرار دارد که به “چهار خواهر” معروفند و مردم اعتقاد خاصی به بستن دخیل و پارچه و نذر و نیاز به آنها دارند . در میدان جلوى دیوار قدیمی باغ تعدادى کنار سرسبزوکهنه بر زمینهاى چمنى سایه انداخته اند که محل نشستن و تفرج مردم است .

با طرح های توسعه محوطه بقعه مجمد بن جعفر ورودی قدیمی آن در وسط محوطه فعلی قرار گرفته است و از قدمت بنا حکایت می کند. در فضای باز حیاط جلوی بقعه حوض زیبا و بزرگی وجود دارد . حضور آب ، سبزی درختان کنار (کنار به درختی معنوی و مقدس در فرهنگ قدیم مشهور است) و نمای زیبای بقعه ، فضای معنوی زیبایی را به وجود آورده که فرصت مغتنمی برای هر خسته دلی ایجاد می کند تا در جو معنوی آن ، آرام گیرد.
در خصوص تأیید وجود این بقعه در شهرستان دزفول در کتاب تذکرةالاخیار و مجمع الابرار مطالبی آورده شده و عبداللطیف خان شوشترى نیز در مورد محمد بن جعفر (ع) گفته است : در جنگ فتح شوشتر ، محمدبن جعفر طیار به سختی زخمی شده بود و در بازگشت به دزفول دعوت حق را لبیک گفته و در آنجا در خارج شهر مدفون شد .
در حال حاضر این بقعه یکی از جاذبه های گردشگری و زیارتی دزفول به شمار می رود و مردم زیادی از سراسر استان و شهرستان دزفول به خصوص در فصل بهار از این مکان زیارتی – سیاحتی بازدید می کنند.

بقعه محمد بن جعفر علیه السلام در ایام محرم :
در قسمتی از محوطه این بقعه نخلستانی قرار دارد و با توجه به ارادت مردم دزفول به صاحب این بقعه در روز اربعین کاروان بزرگی از عزاداران حسینی پای پیاده از مرکزشهر دزفول به آستانه مشرف شده و به یاد عاشورا وکاروان اسیران در نخلستان بقعه به عزاداری ، ذکر مصیبت و تعزیه می پردازند. و در طول ایام محرم نیز اغلب مراسمات عزاداری شهرک محمد بن جعفر (ع) در این مکان برگزار می شوند.

از برکت حضور بقعه محمد بن جعفر ، این شهرک با داشتن بیشترین افراد تحصیلکرده دانشگاهی بالاترین سطح تحصیلات در میان شهرک های منطقه را دارا می باشد.
تهیه و تنظیم : محمد آذرکیش
عکس :‌ محمد آذرکیش ، پاکرا