پيام دوستان
+
اگر کسي شب سرما به ابرها زد و گم شد
مرا به ياد بياريد
و با ستاره ي چشمم براي «راه بلدها» نشانه اي بگذاريد
براي اين گل قرمز، نماز مرده بخوانيد، مرا شمرده بخوانيد
براي خاکسپاري تمام باغچه ها را به مادرم بسپاريد
مهرباني #
ديروز 2:17 عصر
كيوان گيتي نژاد و
103/2/17
فرازي از زندگي نامه شهيد گمنام کيوان گيتي نژاد او بي بها بود در اين شهر همه سخن از گنه بي بهايي او مي گفتند کسي نبود او را بر روي خزه ها يا مغيلان صحرا حتي تحمل ديدن آورد او رفت روزي و شهيد شد و نه جسم اش ماند نه پلاک اش از بس وحشت داشت که مبادا اسم حراش آتش به خرمن آن دوستان غريبي که حتي او حاظر نبود از براي بدنامي شان جنازه اش را حمل کنند چه برسد نامش اين
شد که اين شهيد از خدا خواست تکه تکه گوشت قيمه شده اش خونش را هم به دست دوستان اش آغشته نشود تا مبادا اين نيستي مانده بر دستان دوستان با مرامش مايه دردسر و حرف براي ايشان شود و جاي او در خاک دوستان موجي بدنامي خانه دوستان خوش خط و خالش شود سالها در خاک دشمن ماند و روز آزادي فلسطين تکه هاي استخواني که بوي غربت اش همه دشت را پر کرده بود گمنام در چاله اي دفن شد کس نفهميد او جنازه کيوان است
+
امام خميني (رضوان الله تعالي) فرمودند: تمام کارهاي خود را با نيت خدايي انجام دهيد چرا که هرکاري که براي خدا بکنيم شکست نخواهيم خورد چون دشمن ما دشمن خدا مي شود اگر مکر کند به خدا مکر کرده و طرف حساب او خداست.
* راوندي *
103/2/16
+
کدام ملت است که خداوند آنها را همانند ما ملت ايران نعمت داده باشد الهي تو را شکر مي کنيم که چشم و گوش و بدني سالم به ما دادي و نيرو به ما بخشيدي تا به انقلاب اسلامي که براي آن زحمتي نکشيده ايم و تو به قدرت خود آن را به ما ارزاني داشتي خدمت کنيم و به وسيله آن بتوانيم دين تو را ياري کنيم به جهاد علمي و فرهنگي در راه تو قدم برداريم تا بتوانيم به حمايت و خدمت به مردم مستضعف جهان بپردازيم
+
حقيقت انقلاب اسلامي حشري مجدد براي مردم ايران بود تا از گورستان غفلت و بردگي به پا خيزند ما از نسل همان مردان و زناني هستيم که با خون خود کاخ شياطين دو هزار و پانصد ساله ستم شاهي را در هم کوبيديم و به فرمان امام خميني (رضوان اله تعالي) لباس رخوت و سستي قرون را از تن بيرون آورديم.
+
رمز خوشبختي انسان در اين نيست که کارهائي را که دوست دارد انجام بدهد بلکه در اين است که کارهائي را که انجام مي دهد درست باشد
+
ما مردم ايران مردمي هستيم با فرهنگي پيچده و مردماني بسيار مومن به خداوند، مردمي که مقيد به شعاعر مذهبي شان هستند مردمي که با تمام وجود براي مذهب شون زندگي مي کنند و فرهنگ و مذهب را مقدم بر خوردن و خوابيدن مي دانند
* راوندي *
103/2/14
آيا در زندگي روزمره به نکات ريز و درشتي بسياري بر مي‌خوريد که بدتان نمي آيد آنها را در جايي بنويسيد ؟
كيوان گيتي نژاد و
103/2/12
شهادتم را همسرم جاري کند و همين چند خط را که همه آن را از ببرند به خاک مشغول به تجزيه جنازه بي لحد و چون ترکش پخش در هر گوشه از خاک غزه باروري ساز اما نه به عنوان علف حرز که مي رويد از آن که درختي بر سر هر تکه از پيکرم چون سرو و انار و سيب اما غير ممنوعه نمادي از ستمگر ل کشي و مظلوم نوازي تعبيرش دار
كيوان گيتي نژاد و
103/2/12
هيد گمنام کيوان گيتي نژاد رسته سرباز بي پلاک با هويت هيچ و بي مايه خدايا هرچه اعداد بي پايان بداري رفيقان را مرا بر نقطه انجماد از هيچ به منفي بينهايت هدايت و علائم کن که از اين پس براي هيچ بودنم بيمه اختيار مي کنم و بي بيمه به جايي پا نمي گذارم که هيچي خود را به قيمت بخث و به پوچي دشمنان و ظالمين يه حدر ندهم
كيوان گيتي نژاد و
103/2/12
السلام عليک يا اهل بيت النبوه و امامت قسمت ميدهم به گوشواره‌هاي کشيده شده از گوش خواهرم رقيه هنوز شهادت زندگي آغاز نشده اگر برات تو اين چند وقت آشتي کردم و الان با تو حرف ميزنم دليلش پدر و برادر استاد و خانم معلم و دوستام حالا خودت گفتي ادعوني قد استجب لکم به شرافت و عزت و بزرگيت قسم که خيلي قسم عجيب و ناموسي هست شهادتم را پيش از اينکه غرور من را از هيچي قلقلک بده و بهار امسال رو به گرمي بره
حالا که نمک گير آقام و برادرام و خواهرامو شوهر خواهرامو مادرم و پدرم و خانم معلم و دوستاي با معرفتم بيش از اين نشدم شهادتم رو که بر عکسي شکل و طريقت استشهادي ام ديگر پنهان نيست به فيض اش نائل کن مي دونم و مي دوني که ظرفيت طاقتم براي تحمل اينهمه دين به ياران و خانواده ام تا همينجا سنگيني اش کمرم و خورد کرده بزار به يمن شهادتم اون آبرويي که با جهل و گناه براشون برده
تا تو هم به حسن اش از کرده و گناه من بگذري ولي مي دانم آنچه تو مجازات کني به مر شان خدايا کينه را از من دور کن که منيتم را تيره و از هيچ کس به عدد مي کشد مرا خدايا هيچ بودنم ذشته ام را به صفاي دل خاندانم و عزت و شرف و ياري بي مزد و قيما يارانم بر من و ايشان فصلي تازه براي آغازي نه چندان طولاني و نفس هاييه شهادتم ختم کن و عشق ات را بر من همواره روا دار و گ
اجاره اي و استيجاري بنا نهان که وحشت دارم از اينکه نفس هايم شماره بازدم کشد ودم پس دهد من جنبه ندارم و از وابستگي ام خود مي تواني فکر بعد توبه ام را کني اينجا گدايي براي من حکم اعتباري ندارد در پي که من از بالا به گدايي رسيده ام و اين منيت هرگز در برابر هيچ کس سرکش نبود و نيست و من اينجاي مشروط را بر ماندن قطعي سند دار ترجيح مي دهم و غوص و قدح تقدير را به شمارش مي بينم
